Co czyta Karl Lagerfeld? 8 ulubionych książek kreatora

Moda to nie jedyna pasja Karla Lagerfelda.

Dyrektor kreatywny CHANEL uwielbia czytać, a z redakcją VOGUE.fr

podzielił się ulubionymi książkami i ujawnił czym jest dla niego literatura.

Jak się okazało, Karl już w wieku pięciu lat zaczął zgłębiać świat literatury dzięki bogatej biblioteczce swoich rodziców. Dziś swobodnie czyta w trzech językach, a w latach 70. pisywał recenzje książek dla VOGUE'a pod pseudonimem Minouflet de Vermenou. Pierwsze miejsce w osobistym czytelniczym rankingu designera zajmuje amerykańska poetka Emily Dickinson. Nowatorskie jak na swoje czasy (druga połowa XIX wieku) wiersze niezmiennie urzekają Karla.

Designer to również wielki miłośnik poezji. Wśród topowych autorów wymienia trójkę francuskich, XIX-wiecznych poetów wyklętych: Stéphane Mallarmé,

Arthura Rimbaud i Paula Verlaine.

Ich dzieła się według niego piękne w swojej prostocie i zwyczajnie chwytające za serce. Z autorek liryków Karl docenia także jedną z rodaczek – niemiecką poetkę ekspresjonistyczną Elsę Lasker-Schüler oraz mało znanego argentyńskiego twórcę Roberto Juarroz. 

Równocześnie Karl Lagerfeld ma słabość do klasycznych powieści, takich jak Powinowactwa z wyboru Johanna Wolfganga Goethego, Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny czy Tonio Kröger Thomasa Manna, różne tytuły Virginii Woolf oraz Iliadę Homera, którą uważa za najważniejsze dzieło dla literatury starożytnej Grecji, dające pełny obraz antyku. Regularnie powraca także do eseistycznej powieści Joan Didion zatytułowanej Rok magicznego myślenia.

Projektant pasjonuje się również twórczością George'a Santayana. Jego

Poczucie piękna: Zarys teorii estetycznej to filozoficzna biblia Lagerfelda.

Chętnie wertuje także Spinozę (autora jego ulubionej sentencji Every decision is a final refusal) oraz cały dorobek Nietzsche'go, którego pisma wydawane w Niemczech nawet osobiście redaguje. Kolejno w jego biblioteczce nie brakuje Béatrix Balzaka (dzięki tej pozycji nauczył się języka francuskiego) oraz dramatów Moliére'a i Racine'a (wiele cytatów z prac tego drugiego zna na pamięć i potrafi prowadzić prawdziwe dialogi z ich wykorzystaniem). Natomiast na stoliku nocnym designera od lat ma swoje miesjce De l’Allemagne Madame de Staël.