Rok 2024 obfity był w poruszające, porywające i wciągające premiery literackie. W ostatnich miesiącach nie mogliśmy i nie mogłyśmy więc narzekać na brak nowych lektur, zarówno tych od zagranicznych autorów, jak i od rodzimych pisarzy oraz pisarek. Które publikacje najbardziej zasłużyły na wyróżnienie? Oto najlepsze książki 2024 roku. Te pozycje musicie przeczytać.

 

Najlepsze książki 2024 roku – „Dezorientacje. Biografia Konopnickiej”

 

Na pierwszy ogień propozycja, która, choć swoją premierę miała pod koniec października, już cieszy się niemałym zainteresowaniem, zgarniając pozytywne recenzje. „Dezorientacje. Biografia Konopnickiej” Magdaleny Grzebałkowskiej rozprawia się z historią wybitnej autorki, nadając jej postaci charakteru i koloru.

„Decyzje, dylematy i rozterki Konopnickiej – buntowniczki, feministki, artystki, pokazują, że była postacią na wskroś współczesną, która wciąż może inspirować, zaskakiwać i szokować”. – czytamy w opisie książki.

 

 

„Rzeka dzieciństwa” – Andrzej Stasiuk

 

Andrzej Stasiuk, jeden z najbardziej docenianych i nagradzanych polskich autorów, po trzyletniej przerwie, w 2024 roku powrócił w wielkim stylu. „Rzeka dzieciństwa” to sentymentalna podróż wzdłuż Bugu, w okolicach którego mieszkał zarówno ojciec, jak i matka pisarza.

Jak pisze wydawnictwo Czarne, opisując książkę: „Myśli się: o granicy, o Rosji, o wojnie, o uchodźcach, o tym, że tak blisko jest Bełżec, a źródło wypływa z ziemi nasiąkniętej krwią. Kuca się przy ogniu i wyobraża sobie: karawanę zwierząt sunących przez mazowieckie piaski, ciemność popiołów, w której świecą diamenty”.

 

 

„Dobry materiał” – Dolly Alderton

 

Znana ze swoich prywatnych wspomnień o randkowaniu i miłości Dolly Alderton, w 2024 roku zadebiutowała z powieścią. 35-letni, zmagający się z życiowymi problemami komik z Londynu próbuje zrozumieć niedawne rozstanie, w chwili gdy większość jego przyjaciół zdaje się wiązać na całe życie.

Błyskotliwe dialogi, niezręczne pierwsze randki i pamiętne poszukiwania nowego domu, a przy tym odrzucenie utartych ról płciowych, klasycznego schematu małżeństwa oraz przeciętnego „żyli długo i szczęśliwie” – tego i wiele więcej możemy spodziewać się po książce „Dobry materiał”

 

 

„Didon & Babitz” – Lili Anolik

 

Chłodna, zdystansowana, ukrywająca się za ciemnymi szkłami okularów przeciwsłonecznych. To często pierwsze skojarzenia, jakie przychodzą na myśl, gdy myślimy o Joan Didion, wybitnej amerykańskiej pisarce, autorce takich dzieł jak „Rok magicznego myślenia” i „Błękitne noce”. Jej twórczość, podobnie jak ona sama, jest jednocześnie zdystansowana i przenikliwa, chłodna i chirurgicznie precyzyjna. 

 

 

„Ciała” – Annie Ernaux

 

Annie Ernaux od dekad porusza w swojej twórczości  tematykę feministyczną, niekiedy trudną do przełknięcia, rewolucyjną, oburzającą i rozpoczynającą dyskusję. Dziś dzieło z aborcją w roli głównej nie zrobiłoby w końcu na nikim wrażenia, jednak w 1974 roku było zdecydowanie tematem wielu polaryzujących konwersacji.

Na początku 2024 roku na polskim rynku ukazał się zbiór opowiadań francuskiej noblistki w dziedzinie literatury z 2022 roku. Na „Ciała” Annie Ernaux składają się: „Zdarzenie” (L’Événement), „Pamięć dziewczyn” (Mémoire de fille) i „Młody mężczyzna” (Le Jeune Homme). Jak pisze wydawca, „dokonując wiwisekcji wspomnień, Ernaux odważnie opisuje sprawy seksu, pożądania i kobiecości. Lawiruje między obrzydzeniem a błogością, a jej oszczędny język i fotograficzna pamięć doskonale oddają sprzeczność między tym, co społecznie przyjęte, a potrzebami ciała”.

 

„Intermezzo” – Sally Rooney

 

Po trzech latach przerwy, autorka bestsellerowej powieści „Normalni ludzie” powraca z kolejną przejmującą historią, która mimo premiery pod koniec września, zawładnęła literackimi podsumowaniami 2024 roku. „Intermezzo” autorstwa Sally Rooney to poruszająca opowieść o żałobie, miłości i rodzinie.

Poza faktem, że są braćmi, Peter i Ivan Koubek zdają się mieć niewiele wspólnego. Peter to trzydziestokilkuletni prawnik z Dublina – odnoszący sukcesy, kompetentny i na pozór nie do pokonania. Jednak po śmierci ojca, aby zasnąć, sięga po leki i zmaga się z trudnościami w relacjach z dwiema zupełnie różnymi kobietami. Ivan, dwudziestodwuletni zawodowy szachista, zawsze postrzegał siebie jako społecznie niezdarnego samotnika, będącego przeciwieństwem swojego elokwentnego starszego brata. Jak pogrążone w żałobie rodzeństwo poradzi sobie z bolesną stratą? 

 

 

„Mleczarz” – Anna Burns

 

Nagrodzona Nagrodą Bookera w 2018 roku powieść Anny Burns nareszcie doczekała się polskiego tłumaczenia. Przełożona przez Agę Zano powieść północnoirlandzkiej autorki „Mleczarz” to historyczna opowieść psychologiczna, rozgrywająca się w Belfaście spowitym konfliktem między republikanami a lojalistami w latach 70. XX wieku. 

Wybitna powieść Burns opowiada historię bezimiennej 18-latki, znanej jako Środkowa Siostra, mieszkającej w anonimowym mieście sympatyzującym z republikanami. Mleczarz, wysoko postawiony oficer paramilitarny, zaczyna interesować się dziewczyną, prześladując ją i oferując jej niechciane przejażdżki samochodowe. Krążą plotki, że dziewczyna ma romans z żonatym Mleczarzem, co nadszarpuje jej relację z matką i szerszą społecznością. Plotki te narastają, gdy dziewczyna kontynuuje swoją relację z „może-chłopakiem”, z którym spotyka się od roku, ale nie potrafi się zobowiązać.