Kiedy na paryskim wybiegu pojawiły się fartuchy przypominające te, które nosiły nasze babcie, publiczność, szczególnie ta wywodząca się z Europy Wschodniej, wstrzymała oddech. Miuccia Prada, dyrektorka kreatywna Miu Miu, zamieniła przedmiot codzienności w nowy symbol kobiecej siły i niezależności. W ekskluzywnych wnętrzach Palais d’Iéna powstał spektakl o pięknie pracy, o wspomnieniach zapisanych w tkaninach i o tym, jak zwyczajność może stać się luksusem. Ten pokaz zdefiniował na nowo pojęcie elegancji — i wywołał niemałe poruszenie także w Polsce. Bo trudno oprzeć się wrażeniu, że na wybiegu w Paryżu zadebiutował… fartuch z naszych domów, przeniesiony w świat paryskiego prêt-à-porter.

 

W artykule przeczytasz:

• jak Miuccia Prada zamieniła roboczy strój w ikonę mody,
• dlaczego fartuch stał się symbolem nowoczesnej kobiecości,
• jakie inspiracje z Polski można odnaleźć w kolekcji,
• oraz dlaczego to właśnie Miu Miu wyznacza dziś kierunek myślenia o luksusie.

 

Co zaprezentowała Muccia Prada na wybiegu? 76-letnia projektantka znów zszokowała

 

Pokaz Miu Miu Spring/Summer 2026 to hołd dla pracy kobiet — tej cichej, niedostrzeganej, ale fundamentalnej. Wnętrze Palais d’Iéna, zaaranżowane jak industrialna scena, wypełniły modele w fartuchach i roboczych kombinezonach.

 

Na wybiegach królowały materiały o niezwykłej fakturze: surowe płótno, drill, skóra i jedwabny cloqué. Każdy z nich — jak zauważył Vogue Runway — niesie w sobie pamięć dotyku, pracy i wysiłku. Rękawice ochronne zestawiono z delikatnymi apaszkami, a ciężkie buty z satynowymi spódnicami.

 

Wszystko to tworzy wizualną opowieść o kobiecości, która nie jest ani słaba, ani krucha. Prada redefiniuje siłę przez pryzmat codzienności – romantyzm nie wynika z ozdób, ale z odwagi bycia sobą i stawaniu na wysokości zadania w świecie pełnym oczekiwań.

 

 

Najgorętsza sylwetka sezonu SS26: fartuch wkracza do mody prêt-à-porter

 

Trudno uwierzyć, że jednym z najbardziej pożądanych elementów sezonu wiosna-lato 2026 według Miu Miu będzie… fartuch. Miuccia Prada zrobiła to, czego nie odważył się nikt inny – czy zamieniła codzienny strój pracy w obiekt pożądania?

 

Na wybiegu pojawiły się:

• fartuchy z jedwabnego cloqué, wiązane jak suknie koktajlowe,
• robocze kombinezony z grubego drillu i skóry,
• białe koszule z falbankami, które wyglądały jak reinterpretacja szkolnych uniformów,
• oraz spódnice z kieszeniami, przypominające krawieckie fartuszki naszych babć.

 

 

Fartuchy jak ze szkolnych korytarzy na topie

 

Kombinezony przypominające te z fabryk, stołówek czy szkolnych korytarzy przywołują ducha wschodnioeuropejskiej estetyki. 

 

Choć Miuccia Prada podkreśla, że źródłem inspiracji była włoska nonna, trudno nie dostrzec podobieństw do fartuchów i roboczych uniformów, jakie niegdyś nosiły nasze babcie i ciocie – praktycznych, a zarazem pełnych brutalistycznego uroku. Fartuchy w kwiaty, szkolne kołnierzyki, popelinowe sukienki z wiązaniem w talii – to obrazy znajome dla każdego, kto pamięta polskie domy lat 70., 80. i 90. Najwyraźniej w tym wydaniu już niedługo zobaczymy także naczelne it-girls z Bellą Hadid oraz Hailey Bieber na czele.

 

 

Fartuch, który przywołuje wspomnienia

 

Patrząc na tę kolekcję z perspektywy kogoś, kto od piętnastu lat obserwuje modę zawodowo, mam poczucie, że Miuccia Prada właśnie wykonała gest, który wykracza poza sezon i trend. W świecie, w którym domy mody prześcigają się w efektownych scenografiach i viralowych momentach, ona odważyła się zatrzymać. Zamiast luksusu w sensie materialnym – zaproponowała luksus emocji, pamięci i autentyczności.

 

Miu Miu SS26 to nie tylko pokaz o fartuchach. To opowieść o nas – kobietach, które od zawsze balansują między czułością a siłą, między estetyką a obowiązkiem. I może właśnie dlatego ta kolekcja tak głęboko rezonuje. Bo przypomina, że piękno nie zawsze rodzi się na czerwonym dywanie – czasem po prostu w kuchni, przy stole, w świetle codzienności.

 

 

Wszystko, co warto wiedzieć o kolekcji Miu Miu SS26

 

1. Kiedy odbył się pokaz?

W październiku 2025 r., podczas Paris Fashion Week, w Palais d’Iéna.

 

2. Co stanowiło główną inspirację?

Praca kobiet – od włoskich gospodyń po robotnice i pielęgniarki, a także codzienny rytuał gestów i troski.

 

3. Jakie tkaniny dominowały?

Surowe płótna, drill, skóra, bawełna, jedwab cloqué i popelina.

 

4. Kto odpowiadał za stylizacje?

Lotta Volkova – znana ze współpracy z Balenciagą i Vetements, tutaj w bardziej refleksyjnym, humanistycznym tonie.

 

5. Dlaczego mówi się o „polskim akcencie”?

Bo fartuchy, kołnierzyki i robocze sylwetki przywołują estetykę PRL-u i modę codzienności – prostą, praktyczną, a jednocześnie pełną wdzięku.