Wszystkie gry ze wszystkich sezonów „Squid Game”. Czy potrafilibyście pokonać całą grę niczym Gin-hun?

„Squid Game” to nie tylko krwawy thriller – to spektakularny test ludzkiej psychiki, refleksu i desperacji. To serial, który opiera swoją strukturę na ścisłych regułach eliminacyjnych, zakorzenionych w dziecięcych zabawach. Od kultowej już lalki po brutalną wersję skakanki – przedstawiamy wszystkie gry ze wszystkich sezonów serialu. Czy dałbyś radę przejść je wszystkie?

W artykule znajdziesz:

• Dokładne zasady każdej gry z sezonów 1, 2 i 3,
• Analizę mechaniki oraz poziomu trudności poszczególnych zadań,
• Informacje o elementach strategicznych i psychologicznych w rozgrywkach,
• Zestawienie, jak zmieniały się formaty gier między sezonami.

 

PODOBAŁO WAM SIĘ ZAKOŃCZENIE „SQUID GAME”? REŻYSER ZDRADZA: „TO NIE MIAŁO TAK WYGLĄDAĆ”.

 

 

Gry w sezonie 1. „Squid Game” zaskoczyły brutalnością

 

Pierwszy sezon wprowadził sześć gier. Ich wspólnym mianownikiem jest zestawienie prostych zasad z bezwzględną egzekucją. 

 

Czerwone, zielone światło (Mugunghwa Kkochi Pieot Seumnida)

To taka polska „baba jaga”. Uczestnicy stoją na jednej stronie szerokiej areny. Na przeciwległym końcu – ogromna lalka Spirits Young Hee, której ruchy są zsynchronizowane z komunikatem dźwiękowym. Gdy mówi – można biec. Gdy milknie i obraca głowę – każdy, kto nie zdołał znieruchomieć, zostaje namierzony i wyeliminowany przez snajperów.

 

 

Gra w cukierki (Dalgona)

Gracze siadają przy metalowych stolikach i otrzymują cienki jak papier krążek karmelowy. W jego wnętrzu znajduje się wytłoczony kształt – parasolka, gwiazda, trójkąt lub koło. Mają tylko igłę i kilka minut, by wyjąć go bez uszczerbku, a cukierek jest na tyle delikatny, że pęka przy najmniejszym napięciu.

 

 

Przeciąganie liny na wysokości

To gra drużynowa, w której zawodnicy muszą podzielić się na grupy dziesięcioosobowe. Drużyny zostają ustawione naprzeciwko siebie na wąskiej platformie zawieszonej nad przepaścią. Linę dzielą dokładnie na pół, a sygnał startu uruchamia fizyczną walkę o równowagę. Kto zostanie przeciągnięty – spada. Nie chodzi już tylko o siłę – tu liczy się technika, rytm, synchronizacja oraz zgodność charakterów.

 

 

Gra w kulki (Guseulchigi)

Każdy zawodnik otrzymuje woreczek z dziesięcioma kulkami i dobiera się w pary. Czasem to przyjaciele z wcześniejszych gier. Reguła jest jedna: musisz odebrać partnerowi wszystkie kulki. Można blefować, prosić, okłamywać. Można być lojalnym – i przegrać. Strefa gry zamienia się w labirynt osobistych decyzji. Gdy czas się kończy, ci bez kompletu są eliminowani – najczęściej przez osobę, z którą jeszcze chwilę wcześniej dzielili nadzieję.

 

 

Szklany most

Uczestnicy ustawiają się w kolejce i ruszają po wąskim moście zawieszonym w powietrzu. Każdy krok to wybór między dwoma panelami szklanymi – jeden wytrzyma ciężar człowieka, drugi pęknie natychmiast po dotknięciu. Gracze nie mają żadnej informacji, które są bezpieczne. Każdy wcześniejszy błąd staje się informacją dla tych, którzy idą dalej.

 

 

Gra w kalmary (Ojingeo)

Ostatnia gra to fizyczna konfrontacja na placu przypominającym dziecięce boisko. Plansza podzielona jest na konkretne strefy, przypominające kalmara. Dwóch graczy wchodzi na teren – jeden atakuje, drugi się broni. Zasady są z pozoru znajome, ale cała walka toczy się w ciszy, przerywanej jedynie dźwiękiem uderzeń, upadków i ostatecznie – decyzji o życiu lub śmierci.

 

 

 

Sezon 2 „Squid Game”: do jakich gier musiał powrócić Gi-hun?

 

Nowe rozgrywki wprowadzają elementy współpracy, rywalizacji i chaosu. Częściej testują zdolność myślenia zespołowego niż indywidualną skuteczność.

 

Czerwone, zielone

Znana mechanika powraca, ale z opóźnieniem. Widzowie czekają aż do trzeciego odcinka, zanim gra rozpocznie się na nowo. Układ areny jest ten sam – otwarta przestrzeń, kontrolowana przez lalkę, snajperzy na pozycjach. Nowością jest wyraźniejsze napięcie społeczne: część uczestników ignoruje zagrożenie aż do momentu pierwszego wystrzału. Gra działa jako narzędzie weryfikujące — tu naprawdę chodzi o przetrwanie.

 

 

Sześcionogi pięciobój

Drużyny składają się z pięciu osób, których nogi są fizycznie ze sobą związane specjalnymi zaczepami. Muszą poruszać się jak jedno ciało przez całą trasę. Co 10 metrów zatrzymują się przy stanowisku z mini-grą. Każdą z nich może rozegrać tylko jeden członek drużyny i nie może on się powtórzyć. Gra wymusza natychmiastowe decyzje, podział ról i współpracę mimo sytuacji. Rytm marszu, zmęczenie i narastające konflikty wewnątrz zespołów wpływają na skuteczność.

Mini-gry obejmują:

• Ddakji – precyzyjne uderzenie płytką o podłoże. Celem gry jest przewrócenie ddakji przeciwnika poprzez rzucenie w niego swoją płytką
• Przewrócić tabliczkę – techniczny rzut, który musi przewrócić drugi, stojący kamień
• Hacele – prosta gra zręcznościowa polegająca na podrzucaniu i łapaniu kamyków lub innych małych przedmiotów, inaczej zręczność w manipulacji drobnymi kamieniami
• Bączek – wprawienie w ruch drewnianego bąka na czas
• Zośka – podbijanie lekkiego obiektu stopą pięć razy z rzędu

 

 

Gromadki

Gracze ustawieni są na ruchomej platformie. Gdy ta się zatrzymuje, przez głośniki podawana jest liczba – np. „cztery”. Wtedy w kilka sekund trzeba zebrać dokładnie tylu graczy, stworzyć grupę i dostać się do pokoju. Grupy o nieprawidłowej liczbie lub gracze, którzy się spóźnią, są natychmiast eliminowani. Gra generuje chaos, wyścig o lojalność, desperackie próby dołączenia do innych. Platforma wiruje, a czas działa na niekorzyść każdego, kto myśli zbyt długo.

 

 

Sezon 3: Jakie gry przyniósł wielki finał serii?

 

W trzecim sezonie najważniejszym zasobem nie jest już siła ani szybkość – lecz zdolność analizy, budowania relacji i adaptacji do nieprzewidywalnych warunków.

 

Chowany z ostrą bronią

Gracze zostają podzieleni na dwie drużyny: Niebieskich i Czerwonych. Niebiescy mają się ukrywać – i przetrwać. Czerwoni – znaleźć i wyeliminować ich w 30 minut. Na start otrzymują noże. Klucze, którymi dysponują Niebiescy, pozwalają otwierać kolejne drzwi areny. Raz otwarte przejścia pozostają dostępne także dla wrogów. Strategia nie kończy się na ucieczce – trzeba przewidywać trasy patrolowe, a ostateczny sukces zależy od zebrania trzech różnych kształtów kluczy.

 

 

Skakanka

Most, lina i czas: 20 minut. Lalki – tym razem para: Young-hee i jej brat Cheol-su – obracają linę z rosnącą prędkością. Gracze muszą przejść przez most, skacząc synchronicznie. Każdy błąd – potknięcie, zawahanie – kończy się eliminacją. Presja nie wynika już z samego zadania, ale z precyzyjnego rytmu, który trzeba utrzymać pod maksymalnym stresem.

 

Niebiańska Gra w Kałamarnicę

Finał sezonu to rozgrywka na trzech platformach, oznaczonych symbolami znanymi z całej serii. Gracze mają jeden cel: zepchnąć przeciwnika poza krawędź. Każdy etap uruchamia się tylko wtedy, gdy wszyscy uczestnicy nacisną przycisk startowy. Zabójstwa przed sygnałem są nieważne. Gra wymusza analizę intencji, przewidywanie reakcji innych i balansowanie między agresją a samokontrolą.

 

 

GRACZ 222 WYGRYWA CAŁĄ ROZGRYWKĘ – CO WIEMY NA JEGO TEMAT?