W chłodnym świetle, które przypomina poranny blask po długiej nocy w klubie, Lila Janowska patrzy prosto w obiektyw. Nie przez szkło analogowego aparatu, lecz przez soczewkę Samsung Galaxy S25 Ultra, którym fotograf Tomek Janus uchwycił tę efemeryczną, cybernetyczną aurę. Na zdjęciach – delikatna, futurystyczna, z ciałem ozdobionym perłami i biżuterią jak z innego świata – Lila wygląda jak nowoczesna nimfa z estetyki Y2K, zaklęta w płynnym, błyszczącym pejzażu. To właśnie ona stała się twarzą jubileuszowego, 25-lecia magazynu „Aktivist” – kultowego tytułu, który od ćwierć wieku rejestruje puls miejskiej kultury. I choć Warszawa zmieniła się nie do poznania, jej duch – między ulicznym hedonizmem a cyfrową introspekcją – wciąż odbija się w oczach nowych bohaterów.

 

 

W tym artykule:

• Jak Lila Janowska redefiniuje estetykę pokolenia social mediów

• Dlaczego „Aktivist” wciąż pozostaje kroniką miejskiego ducha

• Jak jubileuszowe wydanie łączy nostalgię z przyszłością

• Co symbolizuje sesja wykonana smartfonem w świecie zdominowanym przez technologie

 

 

25 lat „Aktivista”: kronika nocy, miasta i przemian

 

Kiedy w 2000 roku pojawił się pierwszy numer Aktivista, Warszawa dopiero budziła się do życia po transformacyjnym śnie. Nocne kluby były azylem wolności, internet brzmiał jak modem, a ulotki z imprez rozdawano pod bramą Le Madame. Magazyn stał się czymś więcej niż przewodnikiem – był mapą emocji nowego miasta.

 

Ćwierć wieku później jego redakcja świętuje jubileusz w formule flipcover – z dwiema okładkami i dwiema narracjami o tym samym miejscu. Jedną z nich jest historia Warszawy widziana oczami dawnych twórców. Drugą – puls teraźniejszości uchwycony w postaci Lili Janowskiej. Jak mówi wydawca Morten Lindholm: „25 lat temu opowiadaliśmy Warszawie, co się dzieje w mieście. Dziś mówimy o tym, co kształtuje ludzi, którzy je tworzą.”

 

 

Nowe pokolenie, nowe ikony

 

Lila reprezentuje generację, która nie zna świata bez mediów społecznościowych, ale wciąż tęskni za analogowym ciepłem dawnych czasów. W chłodnym, niemal laboratoryjnym świetle, wygląda jak postać z międzyświata – elficzna, cybernetyczna, intymna. Ubrana w białe, błyszczące materiały, opleciona perłami i koralikami, tworzy własny język sensualności. Nie jest to klasyczny glamour – to techno-romantyzm, w którym ciało staje się płótnem emocji, a moda dialoguje z algorytmem.

 

Jej wizerunek to nie tylko estetyka – to manifest: że sztuka, technologia i emocjonalność mogą współistnieć. Smartfon, którym wykonano zdjęcia, staje się tu metaforą – narzędziem nowego pokolenia artystów, dla których fotografia to nie tylko dokumentacja, lecz forma codziennego performansu.

 

 

Między przeszłością a przyszłością: jako symbol dialogu

 

W jubileuszowym wydaniu Aktivista znajdziemy zarówno wspomnienia dawnych twarzy – Moniki Brodki, Krzysztofa Zalewskiego – jak i teksty o estetyce Y2K, dizajnie, literaturze czy muzyce. To połączenie nostalgii i świeżości, które nie tylko celebruje przeszłość, ale też zadaje pytanie: czym dziś jest miejska kultura?

 

Flipcover działa jak metafora – dwa oblicza, dwie dekady, dwie perspektywy. Z jednej strony analogowe wspomnienia klubów i ulicznej wolności, z drugiej – cyfrowy świat, w którym sztuka i technologia przenikają się do granic.

 

W sesji Lili Janowskiej wszystko opiera się na grze kontrastów. Białe światło, perłowe refleksy, transparentne faktury i miękkie linie sylwetki. W tle – pustka, która nie jest brakiem, lecz przestrzenią wolności. To właśnie w niej rodzi się nowa definicja kobiecości.